Przed Tobą pierwszy wpis zainspirowany zakończonym wczoraj Blog Forum Gdańsk 2013. Miałem przyjemność być i posłuchać wielu wystąpień, które skłoniły mnie do przemyśleń o blogosferze. Dzisiejszy temat podejmuję z inspiracji panelem oraz dyskusją z Kominkiem, który w swojej najnowszej książce lansuje pogląd totalnie niezgodny z moim.
Ostatnimi czasy coraz więcej mówi się (i o tym właśnie pisze Tomek), że każdy jest blogerem. Nieważne czy piszesz na Facebooku, Twitterze, własnej lub cudzej stronie – jeżeli tylko tworzysz treści, wokół których buduje się społeczność, to masz prawo tak się tytułować.
Punktem dojścia ewolucji blogera ma być więc sytuacja, w której każdy jest blogerem, ponieważ ma wokół siebie grupę słuchających go (i ufających mu) osób.
Nie zgadzam się z tym. Każde pojęcie musi mieć jasno wytyczone granice. Inaczej staje się bezużyteczne. Podobnie musi być z definicją blogera.
Zdaję sobie sprawę, że dyskusja na jej temat toczy się od lat. Obserwuję ją nie tylko w blogosferze, lecz również na niwie naukowej. W obu sferach formułują się podobne wątpliwości. Spotkałem się więc z argumentem, że skoro definicja blogera jest tak trudno uchwytna, to należy ją rozszerzyć na coś bardziej zrozumiałego.
Moim zdaniem za szybko chcemy odpuścić.
Jeśli miałbym wskazać jedno kryterium, które dla mnie jest kluczowe dla określenia kim jest bloger i którego należy się trzymać, to byłaby to jego platforma. Bloger to ktoś, kto ma bloga. Nie mikrobloga. Nie timeline na fejsie. Nie kanał na Youtube – bloger to nie vloger, a wymienność tych pojęć to tylko skrót myślowy dla wygodnych.
Kontrargumentem, z którym często się spotykam jest stwierdzenie, że nie liczy się platforma, a publika skupiona wokół osoby. Odpowiadam: jestem głęboko przekonany, że miejsce stykania się z treściami wpływa na sposób funkcjonowania społeczności.
Zgodnie z tezą McLuhana – środek przekazu jest treścią przekazu. Inaczej odbieramy tekst na blogu, inaczej na Facebooku czy Twitterze. Podchodzimy do niego z innym nastawieniem, co warunkuje odbiór.
Upraszczając: na Twitterze tweetujemy, nie blogujemy. Nawet jeśli ktoś sie upiera, że prowadzi mikrobloga, to czytający odbierają to jako tweety, które ewentualnie mają coś wspólnego z idea blogowania.
Po Blog Forum Gdańsk i kuluarowych rozmowach doszedłem jednak do innego wniosku. Powtórzę się więc: każde pojęcie musi mieć jasno wytyczone granice. Inaczej staje się bezużyteczne. Pojęcie blogera dalej ich nie ma. Dotychczasowe ramy okazują się za sztywne, bo media, w których bloger funkcjonuje stale się zmieniają.
Skoro więc bloger posługuje się coraz nowszymi mediami (kanałami) i w związku z tym nie wiadomo, kim jest należy po prostu… pozbyć się blogera? Pogrzebać słowo bloger jako relikt czasów, w których jego aktywność koncentrowała się na blogu? Może to faktycznie zmierzch blogerów, a świt influenserów, liderów opinii jakkolwiek ich nazwiemy. Może pojęcie blogera przestało być potrzebne?
Co sądzisz? Daj znać w komentarzu!
Do przeczytania,
Artur Jabłoński
Ale czemu pozbyć? Definicja „bloger to osoba mająca bloga” jest ok. Raczej może czas właśnie wprowadzać nowe terminy na osoby, które bloga per se nie mają, ale skupiają wokół siebie społeczność na innych kanałach i są liderami opinii?
Wskazuję dwa wyjścia. Jeśli takiej rzeszy osób nie pasuje definicja, którą obaj przytaczamy, to może całkowite usunięcie jest rozwiązaniem i próba wypracowania czegoś nowego. Ale sam zgadzam się z Tobą :)
Nie dajmy się rzeszom ;) Zresztą do samego problemu pewnie całkowicie inaczej podejdą badacze języka. Może warto właśnie pod tym względem jakiegoś profesora przepytać?
Postaram się złapać jakąś mądrą głowę z UMK w Toruniu i podpytać:)
Zgadzam się. Używam rozłącznych terminów: blogerzy, vlogerzy, youtuberzy, celebryci. Dla wszystkich (wraz z tymi wpływowymi na FB, Twitterze) używam nazwy influencerzy lub liderzy opinii. W takiej wersji zdanie Kominka w parafrazie Artura będzie prawdziwe: „Każdy jest influencerem. Nieważne czy piszesz na Facebooku, Twitterze, własnej lub cudzej stronie – jeżeli tylko tworzysz treści, wokół których buduje się społeczność, to masz prawo tak się tytułować.”
Zgadzam się, że platforma ma znaczenie. W sytuacji, gdy nie będzie miała to politycy (mający społeczność, jakby nie patrzeć) od zawsze mają blogi nieważne gdzie publikują.
A potem w rankingach najpopularniejszą polską blogerką jest Doda.
To akurat była Martyna Wojciechowska, jeśli o tym samym słynnym rankingu mówimy :)
Tak, masz rację, nie mogłam sobie przypomnieć nazwiska, a uznałam, że Doda posłuży jako równoznaczny przykład :).
Sorry, ale nie mogę czytać porównań Dody do Wojciechowskiej. W ich kategoriach krzywdzisz je, stawiając w tym samym rzędzie, więc o rozsądek w wyrażaniu opinii apeluję.
Zgadzam się, bardzo się zgadzam. Rozciąganie pojęcia ”bloger” na wszystkich, którzy publikują jakiekolwiek treści w sieci to nie jest dobra droga. Bloger to dla mnie osoba, która pisze systematycznie, robi to w uporządkowanej i charakterystycznej dla siebie formie i wykorzystuje do tego w sposób świadomy określone platformy. Ktoś kiedyś wymyślił pojęcie blogera, blogosfery i bloga. I próby rozciągania tych pojęć na całą sieć nie służą wg mnie niczemu pożytecznemu.
Cytując, „Bloger to ktoś, kto ma bloga”.
Na tym można by było zakończyć wszelkie rozważania. Timeline to nie blog i mikroblog blogiem również nie jest. Raczej jest tworem nawet nie podobnym do bloga a raczej do śmietnika na linki, chwilowe przemyślenia, cytaty. Zgadzam się, że nie ma co się rozwodzić nad definicją, skoro w samej nazwie znajduje się wszystko. Nawet zastanawiam się, czy nie zastąpić w niej słowa „ma” wyrazem „pisze”, bo wydaje mi się, że „bloger” to raczej wykonawca czynności niż posiadacz. Tak jak piekarz nie jest posiadaczem chleba, kominiarz komina, a szatniarz szatni. I no właśnie, czy można nazwać szatniarzem kogoś, kto obsługuje szafę lub garderobę? Tak samo blogerem nie jest osoba, która wrzuca obrazki kotów na Timeline’a (nie prowadząc jednocześnie bloga).
W sumie pełna zgoda, tylko pojawia się problem. Jak regularnie czy jak często ma być pisany? Raz na dzień, tydzień, miesiąc, rok?
Dobre pytanie, znów akademickiej natury, od kiedy uznać, że blog przestał istnieć. Cięzko przyjąć jakiekolwiek kryterium czasowe w tym wypadku.
Choć byłbym skłonny się zgodzić, że notka miesiąc to absolutne minimum. W końcu można mieć okresy i i odpowiednio rozróżniać, blogera i autora bloga.
Myślę, że najłatwiej byłoby powiedzieć, że blogerem jest ten, kto w ogóle bierze pod uwagę w swoim życiu pisanie postów. Liczbą postów na dany okres czasu nie da się tego określić, bo na przykład: jaki sens miałoby odbieranie komuś tytułu blogera tylko dlatego, że przez więcej niż 30 dni niczego nie opublikował (mimo, że ma w planach napisanie kilku notek w najbliższym czasie)?
Byłabym więc skłonna twierdzić, że bycie blogerem to zajmowanie się pisaniem bloga w dowolnych odstępach czasu, ale stale. Niezależnie od przerw, ale zależnie od tego, czy zamierza się kontynuować tę czynność w najbliższej przyszłości, czy nie.
Arturze, zgadzam się, że pojęcie blogera, jego definicja jest niezwykle trudna do uchwycenia. Zarówno ta potoczna i prawna.
Jednak nie poddawajmy się. Proponuję nie iść na łatwiznę, tylko wyjść od punktu, że blogerem jest ten, kto ŚWIADOMIE podejmuje kroki do budowania wokół siebie swojej grupy odbiorców poprzez regularne przygotowanie treści oraz jej optymalizację. Cechą blogera jest również to, że wykorzystuje WYŁĄCZNIE WŁASNE środki tzn. nie korzysta ze wsparcia finansowego czy redakcyjnego.
Ciekawa jest końcówka, bo np. jeżeli bloger wykupuje reklamę to nie jest już blogerem? Czy chodzi o wsparcie zewnętrzne? A jeżeli dostaje z zewnątrz wsparcie na reklamę?
Jeśli wykupuję to korzysta z własnych zasobów.
Jeśli dostaje z zewnątrz to zazwyczaj jest to w formie współpracy z marką – no ale tutaj też można wbić klin i się nie zgodzić.
Kolejna rzecz to taka, że bloger pracuje na swoją markę, która ma swoją cyfrową reprezentację w postaci bloga, domeny.
A już chyba najbardziej prostym rozróżnieniem będzie to, że bloger korzysta z rozbudowanych form tworzenia treści, które mają zarówno formę tekstową jak i zdjęciową oraz nie ograniczają się do możliwości, które dają serwisy społecznościowe.
Generalnie uważam się za pisarza, literata, a blogerem tylko bywam – szczególnie na zlotach wszelakich ;)
Ponieważ jednak słowo „literat” jest już zapomniane przez młodzież, a może ma nawet źle przez nią odbierane, to ja bym proponował używać słowo „PUBLICYSTA” w stosunku do każdego dla kogo blog nie jest PODSTAWOWYM kanałem dystrybucji treści.
A pojęcie „BLOGER” pozostawić dla tych co rzeczywiście prowadzą bloga.
Ciekawie. Jednak wielu już rozbiło sobie nie tylko głowy na dyskusjach akademickich. Mnożenie pojęć jest chyba jednak najlepszy rozwiązaniem. I dużo będzie pracy dla naukowców. Jestem za tym, żeby nie wrzucać wszystkich do jednego worka. Bloger nie musi być osobą wpływową, a osoba wpływowa nie musi być blogerem :) Od przybytku w tym momencie głowa nie boli. A każdy chyba wie najlepiej, kim jest bądź chce być. Kanały, formy i sposoby publikacji contentu to w tym wypadku podstawa do kategoryzacji delikwenta.
Fajnie, że w końcu to ktoś zauważył (napisał) bo i mnie męczy już twierdzenie, że (i to też padło na BFG) „wszyscy jesteśmy (będziemy) blogerami” czy to piszemy na Twitterze czy też mamy wpisy na pejsie.
Cześć Artur!
Czytam Twojego bloga od jakiegoś czasu, lecz dopiero ten wpis zmotywował mnie do zostawienia komentarza. Również zgadzam się z Twoim poglądem na temat wykorzystywania słowa bloger i jednocześnie odniosę się do przytoczonej przez Ciebie fragmentu: „Nieważne czy piszesz na Facebooku, Twitterze, własnej lub cudzej stronie – jeżeli tylko tworzysz treści, wokół których buduje się społeczność, to masz prawo się tak tytułować” Jeśli by tak było to czy blogerami moglibyśmy również nazwać osoby promujące networking? Przecież przekazują pewną treść i gromadzą w okół siebie społeczność. To byłoby absurdalne i dlatego też jestem zwolennikiem, aby nazywać rzeczy po imieniu. Bloger ma bloga i kropka.
Pozdrawiam,
Artur Rogowski
Łososiu drogi, tak samo jakbyś chciał zdefiniować człowieka. Kto nim jest? Ten kto ma nerki, serce i wątrobę oraz mózg? :D
Po co te ograniczenia i definicje? Po co jasne granice? Każdy przecież w tych kwestiach może widzieć przez zupełnie inne okulary.
Mnie się wydaje, drogi Łososiu, że jak kogoś czytasz i chcesz do niego wracać, bez względu na formę i różnice w poglądach – to nazwiesz go blogerem. To autor treści zamieszczanych w internecie. A to czy będą one regularnie wrzucane, będą miały 5000 znaków i foto w nagłówku to sprawa drugorzędna przecież.
web log, proszę ja Łososia :)
Nie zgadzam się ze wszystkim, co napisałeś, a dlaczego, to o tym właśnie jest tekst.
I vicewersja. O tym jest mój komentarz :)
Ale przecież człowiek jest zdefiniowany. Weź do ręki dowolną książkę od biologii i tam wszystko będzie ładnie opisane.
Acha, człowiek to tylko biologia? ;)
Pozostałe aspekty są zbyt abstrakcyjne, aby uznawać je za wyznaczniki.
No to rzeczywiście nie porozmawiamy o człowieku :)
Artur, to działa równiez w drugą stronę, innymi słowy – gdzie kończy się bycie blogerem a zaczyna bycie medium, tudzież celebrytą „znanym z tego, że jest się znanym”. Jakkolwiek ustalenie definicji, czy może bardziej, nazwanie zjawiska uważam za słuszne i zgadzam się z Tobą, to zakreślenie granic „blogerstwa” powinno mieć miejsce od stron obu. Zresztą również blogerzy w sumie tego się domagają, że wspomnę (nie)sławne (dla blogosfery) badanie, gdzie nasi lokalni blogowi celebryci wypadli blado na tle blogów np. Anny Muchy czy Martyny Wojciechowskiej i próbowali deprecjonować te i inne osoby że to „nie blogowanie a celebra”. A czy blog Kominka, będący gazetką reklamową obecnie a nie blogiem, czy Artura Kurasinskiego, mędrkującego o wszystkim, taki Fakt(oid), to jeszcze blogi? Moim zdaniem nie.
Tylko skoro ta sama blogosfera oburza się na traktowanie poważnie w badaniu blogów Pani Muchy i innych, to czemu… bywa na Blog Forum, sama nie będąc już blogosferą? Na pudelka, kysz!
Też jestem za jakimś określeniem pojęcia bloger, bo rozszerzając go dojdziemy do punktu, w którym każdy kto ma profil na fb itp, będzie „blogerem”, a to chyba nie ma najmniejszego sensu…